Het Belang van de Tweede Biologische Wet

Om de terugkeer van kanker (het uit remissie komen) te begrijpen, moeten we eerst de Tweede Biologische Wet van Germaanse Geneeskunde begrijpen, oftewel de wet van twee fasen.

De Twee Fases van Ziekte Volgens Germaanse Geneeskunde

Deze wet stelt dat elke ziekte een conflictactieve fase en een helingsfase doormaakt, op voorwaarde dat het conflict is opgelost.

In de conflictactieve fase overheerst sympathicotonie – een koude fase gekenmerkt door activiteit van het sympathische zenuwstelsel.

De helingsfase wordt daarentegen gedomineerd door vagotonie, de warme fase van het parasympathische zenuwstelsel.

We zien dat sommige biologische programma’s, zoals kankers, weefseltoename tonen tijdens de conflictactieve fase, terwijl anderen dit alleen doen tijdens de helingsfase.

Conflictactieve Fase en Pancreasadenocarcinoom: Een Voorbeeld

In de conflictactieve fase kan een toename van weefsel soms noodzakelijk zijn. Dit is bijvoorbeeld het geval bij een pancreasprogramma (pancreasadenocarcinoom), waarbij de groei van cellen (een tumor) begint als een doelgerichte reactie om meer pancreasenzymen te produceren. Deze enzymen helpen bij het verwerken van ‘onverteerbare woede’. Met meer weefsel kunnen meer enzymen worden aangemaakt om de symbolische ‘brok’ te verteren.

Er zijn momenten waarop minder weefsel voordelig zal zijn. Blijvend bij de pancreas, wanneer iemand territoriale woede ervaart met betrekking tot iets dat gestolen is of afgezet – kunnen zij die situatie ervaren als een specifiek biologisch conflict geassocieerd met de pancreasgang.

In deze specifieke situatie zal er weefselverlies in de pancreasgang optreden. De biologische betekenis wordt onthuld tijdens deze periode van conflictactiviteit als de ulceratieve verwijding (weefselverlies) in de pancreasgang een efficiënter transport van spijsverteringssecreties faciliteert, nodig om de figuurlijke ‘brok’ die verwijderd, genomen, gestolen of afgezet was, af te breken.

Wanneer het biologische conflict is opgelost, wordt het verloren weefsel aangevuld met snel delende cellen (kanker).

De Rol van Chirurgie en Timing in Kankerbehandeling

We staan voor vier duidelijke keuzes. Bij chirurgie, zoals een borstsparende ingreep, als deze plaatsvindt voordat het biologische programma zijn weefseltoenamecyclus heeft voltooid, zal het programma doorgaan en zich volledig ontvouwen, zowel op het niveau van het orgaan als in de hersenen.

Dit gaat over timing en vereist kennis van de Vijf Biologische Wetten van Germaanse Geneeskunde. Belangrijk om te weten: de psyche stuurt aan. Weken of maanden later kunnen dezelfde cellen op een scan zichtbaar worden, en kan je te horen krijgen dat de kanker is teruggekeerd of dat de chirurg niet ‘ruim genoeg’ weefsel heeft verwijderd.

Chemotherapie: Tijdelijke Oplossing of Oorzaak van Recidief?

In een casus bij chemotherapie had een patiënt met een sarcoom in de arm (botkanker) aanvankelijk positieve resultaten. Echter, enkele maanden later keerde het sarcoom terug, nu sneller groeiend en agressiever volgens de oncoloog.

Bij een sarcoom toont het biologische programma celverlies tijdens de conflictactieve of sympathicotonische fase.

Als het conflict nog actief was tijdens de chemotherapie, kan de kanker “terugkeren” zes tot acht weken nadat de chemo is uitgewerkt.

In feite keert er niets “terug”; de behandeling heeft het natuurlijke biologische programma beïnvloed, maar leidde tot complicaties: chemotherapie is sympathicotonisch en kan daarmee de helingsfase onderbreken of uitstellen door een diepere staat van sympathicotonia te veroorzaken.

Als het sarcoomconflict nog actief was bij aanvang van de chemotherapie, versterkt de behandeling de conflictactieve fase.

Zodra de chemotherapeutische middelen zijn uitgewerkt, begint de helingsfase weer, maar met een intensiever reboundeffect door de versterkte sympathicotonia.

Als het biologische programma opnieuw actief wordt met een intensievere expressie, ziet de traditionele oncologie dit als een “agressieve” terugkeer van de kanker. Dit scenario herhaalt zich helaas vaak.

De Impact van Radiotherapie en Steroïden op Kankerterugkeer

Deze observatie is ook van toepassing op radiotherapie. Het succes van elke gerichte therapie hangt af van het gebruik binnen deze context; anders berust succes vooral op toeval. Het is belangrijk om te vermelden dat steroïden vaak worden gebruikt tijdens chemotherapie, wat een dubbele tegenslag vormt.

Het Gevaar van Sporen en Chronische Terugval

Terugvallen is een derde mogelijkheid, gerelateerd aan sporen – triggers of onbewuste herinneringen die iemand terug kunnen brengen naar de fases van conflictactiviteit en/of genezing in de fysiologie.

Bij elk biologisch programma (kanker) dat volledig is opgelost, kan elke ervaring van een spoor het proces van celtoename of celherstel opnieuw in gang zetten. In gevallen van chronische terugval, als er voldoende conflictmassa (weefsel) zich opbouwt – na weken, maanden of zelfs jaren – kunnen diezelfde cellen weer op een scan verschijnen, en zal men te horen krijgen dat de kanker terug is.

Dit is de reden dat we moeten blijven benadrukken, tot het misschien vervelend wordt, hoe belangrijk het is om sporen te herkennen en te elimineren.

Metastasetheorie Versus Nieuwe Conflicten: Een Nieuw Perspectief

Wat nieuwe conflicten betreft, is het mogelijk dat we een geheel nieuw conflict ervaren in hetzelfde orgaan, wat wellicht verkeerd wordt geïnterpreteerd als een terugval.

Als het gaat om een kanker die “terugkeert” naar verschillende delen van het lichaam, vertelt de standaardgeneeskunde ons dat een primaire kanker is teruggekeerd en zich nu heeft verspreid naar secundaire en tertiaire organen.

Dit is algemeen bekend als de metastasetheorie. Echter, zelfs de standaardgeneeskunde erkent dat de onderliggende mechanismen niet volledig worden begrepen.

Volgens De Vijf Biologische Wetten bestaat metastase in de conventionele zin niet, maar is het eerder een gevolg van nieuwe conflictshocks.

Daarom verhoogt de activiteit van chemotherapeutische middelen, of elk middel dat sympathicotonia bevordert zoals steroïden, de activiteit van de verzamelbuisjes in de nieren.

Hoe zit het dan met borstkanker die bij 3 generaties vrouwen is gediagnosticeerd? Dokters zeggen vaak dat het genetisch is. We gaan ervan uit dat als één persoon “het conflict” oplost, de aanleg niet meer wordt overgedragen. Maar dat is slechts een hypothese.

Mythen en Misvattingen over Kanker Overgedragen in de Bloedbaan

Als het waar is dat kankercellen zich via de bloedbaan verplaatsen, waarom wordt donorbloed dan niet op kankercellen onderzocht, en waarom wordt het publiek niet door de gezondheidsautoriteiten gewaarschuwd voor de risico’s van contact met het bloed van een kankerpatiënt?

Als het waar is dat kankercellen migreren via de bloedsomloop, waarom zijn kankers van de bloedvatwanden of het hart dan niet de meest voorkomende kankers, aangezien deze weefsels het meest blootgesteld zouden zijn aan kankercellen die zich via het bloed en de lymfe verplaatsen?

Als het waar is dat kankercellen zich via het lymfesysteem naar andere organen verspreiden, hoe is het dan mogelijk dat uitzaaiende kanker zich in de botten ontwikkelt, die statistisch gezien een van de meest voorkomende locaties voor uitgezaaide tumoren zijn, terwijl de botten geen lymfevocht bevatten?

Als het waar is dat secundaire tumoren worden veroorzaakt door kankercellen die door het bloedvaten- of lymfestelsel migreren, waarom verplaatsen kankercellen van een primaire tumor zich dan zelden naar dichtbijgelegen weefsels, bijvoorbeeld van de baarmoeder naar de baarmoederhals of van de botten naar het nabijgelegen spierweefsel?

Als het waar is dat kankers naar de hersenen uitzaaien, hoe kunnen kankercellen dan de bloed-hersenbarrière passeren, die normaliter fungeert als een vitaal filter om te voorkomen dat schadelijke stoffen de hersenen binnendringen?

Waarom horen wij nooit over ‘hersentumor’cellen die van de hersenen naar een orgaan zijn uitgezaaid, bijvoorbeeld naar de prostaat, de botten of de borst? Volgens de gangbare theorieën zou dit bijvoorbeeld betekenen dat hersenkankercellen longkanker zouden veroorzaken.

De Controverse rond Dr. Hamer en de Germaanse Geneeskunde

Media-uitingen beweren dat Dr. Hamer gevangen zat vanwege de dood van vele van zijn patiënten. De werkelijkheid is echter dat Dr. Hamer inderdaad gevangen heeft gezeten, maar de reden was dat hij medische adviezen had verstrekt aan drie individuen die niet over een geldige artsenlicentie beschikten.

Bij zijn arrestatie werden de patiëntendossiers van Dr. Hamer in beslag genomen. Meer dan vijf jaar later moest de officier van justitie erkennen dat van de 6500 patiënten met terminale kanker die Dr. Hamer had behandeld, er 6000 nog in leven waren.

Opmerkelijk genoeg werden de gegevens die het indrukwekkende succes van de Germaanse geneeskunde bevestigden, ironisch genoeg geleverd door Dr. Hamers tegenstanders.

Tijdens zijn gevangenschap ontving Dr. Hamer bezoek van een farmaceutische investeringsmaatschappij, geïnteresseerd in de aankoop van zijn ontdekking. Dr. Hamer koos er echter voor om zijn ontdekking niet te verkopen.

Tot op de dag van vandaag weigert de Universiteit van Tübingen, samen met de medische gemeenschap, om onderzoek te verrichten naar de Germaanse geneeskunde, ondanks de vele bewezen successen en bevestigingen van artsen en professionele verenigingen. Dit roept de vraag op: ‘Follow the money’.

Conclusie: De Toekomst van Kankerbehandeling en Germaanse Geneeskunde

Media-berichtgeving stelt dat Dr. Hamer met zijn gevaarlijke theorieën vele onschuldige mensen naar de dood heeft geleid. Zijn methoden zouden kanker niet kunnen genezen, en mensen die met kanker geconfronteerd worden, vallen helaas soms ten prooi aan oplichters zoals Dr. Hamer.

De werkelijkheid echter, roept vragen op over hoeveel mensen er gestorven zijn door ‘Cancer-related fatigue’, als direct gevolg van blind vertrouwen in chemotherapieën en bestraling.

We worden op grote schaal misleid, wat duidelijk wordt als we naar de natuur kijken, waar alles veel gezonder lijkt. Het menselijke lichaam heeft een zelfgenezend vermogen dat zelfs de schadelijke effecten van chemotherapie kan verwerken.

Artsen die buiten het reguliere medische systeem opereren, worden echter vaak verketterd en afgedaan als kwakzalvers.

De Nierverzamelbuisjes: Een Cruciale Speler in Gezondheid en Genezing

(Disclaimer)
De Germaanse Nieuwe Geneeskunde (GNM) – Informatieve doeleinden – geen medische diagnose of behandeling

De informatie op deze website is bedoeld ter ondersteuning van bewustzijnsgroei.

De inzichten die worden gegeven zijn niet bedoeld ter vervanging van medisch advies. Alle informatie, inhoud en materialen op deze website zijn uitsluitend bedoeld voor informatieve doeleinden en zijn geen vervanging voor een raadpleging, diagnose en/of medische behandeling door een gekwalificeerde arts of zorgverlener.

Het is belangrijk dat u de medische aanbevelingen en zorg van uw arts(en) blijft opvolgen, aangezien Constantia de Gier geen arts is. Het is belangrijk om gebruik te blijven maken van alle behandelingen, interventies en ondersteuning die zij kunnen bieden.

Er zijn altijd nieuwe behandelingsopties beschikbaar en ik moedig u aan om nauw contact te houden met uw medisch team en de aanbevelingen van uw oncologen op te volgen.