Borderline persoonlijkheidsstoornis kenmerkt zich door een identiteitsstoornis, een instabiele identiteit en een fragiel zelfbeeld. Iemand met borderline kan van de ene op de andere dag veranderen; eigenschappen, voorkeuren, dromen, wensen en plannen wijzigen continu.

Het lijkt alsof je een meervoudige persoonlijkheidsstoornis in actie ziet. Sommige geleerden suggereren dat borderline persoonlijkheidsstoornis een vorm van dissociatieve identiteitsstoornis is, bekend als AGDS: Andere Gespecificeerde Dissociatieve Stoornis.

Borderline persoonlijkheidsstoornis en borderline persoonlijkheidsorganisatie omvatten leegte. In de kern van de borderline is er een leegte, een zwart gat, dat doet denken aan de narcist. Net als de narcist heeft de borderline een vals zelf en, identiek aan de narcist, een fantasieafweer. Ze is dramatisch.

Tegenwoordig is de helft van alle borderlines mannen. Leegte, vals zelf, fantasieafweer: in dit opzicht zijn borderline en narcisme niet van elkaar te onderscheiden.

Geleerden suggereren dat borderline mogelijk een reactie is op narcisme en dat beide stoornissen, als vormen van persoonlijkheids- of karakterafwijkingen, dicht bij een psychose staan.

Externe Regulatie en Realiteitsbesef

De narcist gebruikt andere mensen om zijn of haar gevoel van eigenwaarde te reguleren. De borderline gebruikt andere mensen, een speciale vriend, een favoriete persoon, een intieme partner, om haar emoties te reguleren en haar stemmingen te stabiliseren. Ze besteedt haar innerlijke landschap, haar geest, uit aan agenten buiten wie de taak hebben haar in balans te houden. Ze functioneren als wat bekend staat als veilige basis.

De borderline, net als de narcist, heeft een aangetast realiteitsbesef. Ze mispercipieert de realiteit, misattribueert en labelt emoties en cognities verkeerd. Ze projecteert, splitst, en engageert in primitieve afweermechanismen.

Borderlines zijn erg vatbaar voor paranoia. Paranoïde gedachtevorming is erg gewoon bij borderline persoonlijkheidsstoornis. Borderlines overschatten ook het niveau van intimiteit, liefde en betrokkenheid in relaties. In dit opzicht lijken borderlines op histrionische persoonlijkheidsstoornis. Mensen, inclusief clinici en zelfs geleerden, verwarren en vermengen vaak borderline persoonlijkheidsstoornis met histrionische persoonlijkheidsstoornis en borderline persoonlijkheidsstoornis met bipolaire stoornis.

Borderlines, als ze tot het uiterste worden gedreven, onder stress, afwijzing, spanning, vernedering, ervaren psychotische micro-episodes. Voor een kort moment, enkele uren, maximaal enkele dagen, is hun realiteitsbesef zo verstoord dat ze psychotisch worden. Ze zijn niet in staat het verschil te zien tussen interne stemmen, interne beelden en interne gebeurtenissen en externe.

Zelfbeschadiging en Suïcidaliteit

Borderlines zijn vatbaar voor zelfbeschadiging, suïcidale gedachten, daadwerkelijke zelfmoord. 11% van alle mensen gediagnosticeerd met borderline persoonlijkheidsstoornis pleegt uiteindelijk zelfmoord. Zelfmoord is de belangrijkste doodsoorzaak onder mensen met borderline persoonlijkheidsstoornis. De borderline vertoont zelfdestructieve denkpatronen en gedragingen, waaronder zelfvernietigend, roekeloos, impulsief en riskant gedrag. Deze vormen van zelfbeschadiging kunnen verschillende functies hebben: zelfstraf, het stilleggen van innerlijke onrust, het vragen om hulp, en het zich levend voelen.

Emotionele Labiliteit en Relaties

Onder invloed van stress, spanning, kritiek, afwijzing, verlating en vernedering reageert de borderline roekeloos en impulsief. Ze kan een secundaire psychopaat worden, een impulsieve psychopaat, maar verliest nooit haar empathie, positieve emoties, en haar gevoel van spijt en schuld voor haar uitbarstingen en deregulatie.

De borderline is emotioneel labiel, met stemmingswisselingen en snelle veranderingen. Ze is voornamelijk boos, met een overheersende kleur van woede. Haar emoties zijn overwegend negatief en veranderen bij reële of verwachte afwijzing, verlating en vernedering. Borderlines hebben intense interpersoonlijke relaties, die idealisatie en devaluatie omvatten. Borderline persoonlijkheidsstoornis is een relationele stoornis.

Tweelingangsten en Oorzaken

Borderlines hebben tweelingangsten: verlating en afwijzing, bekend als separatieangst, en de tegenovergestelde angst voor opslorping en intimiteit. Ze benaderen en vermijden tegelijkertijd; ze willen nabijheid, maar voelen zich ook verstikt en willen ontsnappen.

Borderline persoonlijkheidsstoornis wordt toegeschreven aan hersenstoornissen, genetica, inadequate opvoeding, sociale en culturele omstandigheden. Het is 40-50% erfelijk, met de andere 50% bepaald door de omgeving. Het kan veilig worden gediagnosticeerd vanaf 12 jaar, in tegenstelling tot narcisme, dat niet voor 18 jaar kan worden gediagnosticeerd.

Behandelbaarheid

Borderline persoonlijkheidsstoornis is behandelbaar, in tegenstelling tot narcisme. Psychotherapie, vooral cognitieve gedragstherapie en dialectische gedragstherapie, is effectief. Medicatie kan ook worden gegeven om bepaalde aspecten van de stoornis te behandelen. Borderline persoonlijkheidsstoornis blijft een uitdaging, moeilijk om mee te werken en moeilijk om in een relatie mee te zijn. Het is een achtbaanrit vol drama, maar als je weet hoe je ermee om moet gaan, kan de borderline een zeer betrokken en empathische partner zijn.