De emotionele strijd van een gebroken hart: waarom verwerking zo moeilijk is

Een gebroken hart na narcistisch misbruik is geen gewoon verdriet.
Het voelt alsof je ziel wordt opengetrokken en je identiteit in stukken valt.
Je leeft nog, maar diep vanbinnen voelt het alsof je sterft.

Het verraderlijke brein

Liefdesverdriet is geen kwestie van “tijd heelt alle wonden”.
Neurowetenschap toont dat afkicken van romantische liefde dezelfde hersengebieden activeert als afkicken van cocaïne.
Elke herinnering, elk bericht dat je opnieuw leest, elk bezoek aan zijn sociale media is een shot die even verdooft maar je lichaam en geest verder afbreekt.
Het voelt als troost, maar het is vergif.

De valkuil van herinneringen

Slachtoffers grijpen terug naar de mooiste momenten, naar het begin, naar de façade.
Je zoekt naar de prins op het witte paard, terwijl die nooit echt bestaan heeft.
Wat je wél vergeet, is hoe ziek, leeg en vernederd je achterbleef.
Hoe je nachtenlang niet sliep, hoe je ademhaling stokte van angst, hoe je hoop telkens verpletterd werd.

Narcistisch misbruik maakt liefdesverdriet dodelijker

Gewoon liefdesverdriet is al zwaar, maar na narcistisch misbruik is het vernietigend.
Je verliest niet alleen een partner, maar ook je zelfliefde, je waardigheid, je identiteit.
Het voelt alsof je niets meer bent zonder hem.
Alsof je alleen nog restafval bent.

Hoop en zelfbedrog

Hoop kan dodelijk zijn.
Hoop dat hij zal veranderen, dat hij ooit écht zal begrijpen hoeveel je hebt gegeven, is de koord waarmee je jezelf ophangt.
Zolang jij hoopt, blijf je verslaafd.
Zolang jij excuses voor hem bedenkt, blijf je je eigen pijn voeden.

De waarheid bevrijdt

Loslaten begint wanneer je durft zien: dit was nooit liefde.
Het was manipulatie, verslaving en misbruik.
Het masker waar je verliefd op werd, was een leugen.
De waarheid doet pijn, maar het is de enige sleutel die de deur opent naar bevrijding.

Het pad terug naar jezelf

Een gebroken hart vraagt niet dat je sterker wordt voor de narcist, maar voor jezelf.
Het vraagt dat je eindelijk jezelf idealiseert in plaats van hem.
Dat je terugkomt bij het kind in jou dat nooit genoeg liefde kreeg en dat je het omarmt met alles wat je nu weet.

Jij hoeft niet te wachten tot iemand jou redt.
Het licht zit in jou.
En zodra jij jezelf terug kiest, begint je echte herstel.